Rehabilitación de lareira
Despois da rehabilitación da casa dos caseiros de Vilane decatámonos da cantidade de elementos que tiñan as lareiras tradicionais e que deben coñecerse para acadar unha axeitada restauración. Neste caso traballamos cun conxunto de lareira e forno que servía para cociñar e facer o pan. Hai tres partes principais, a pedra do lar ou lousa que é onde se fai o lume, o esteo que transmite as cargas o chan e a cambota que dirixe o fume cara a chimenea. No interior hai un forno abovedado construído en ladrillo refractario.
Nos muros hai varios ocos que serven de lacenas onde gardar alimentos ou enseres. Debaixo da lousa hai un espazo que pode servir de capoeira para alimentar os capóns ou de leñeira. Normalmente ten unha porta ou gaiola. Outro elemento curioso e o burro ou pau de fumeiro que é unha pola de castiñeiro do que se pendura o pote cunha cadea de ferro chamada gremalleira que pode xirar para situalo enriba do lume ou enriba da mesa.
Estas lareiras pódense rehabilitar e incorporar a novos espazos de cociña sen perder a súa funcionalidade como demostra a nosa proposta. En continuidade co forno propuxemos incorporar unha cociña de indución con tódalas comodidades actuais que ven a complementar e ligar o uso tradicional. O novo elemento é negro para recordarnos que este sempre foi o «espazo do fume»
lareira durante a rehabilitación
Conxunto coa lareira rehabilitada
